[Mari Swaruu] Yazhi i zabawy dziecka

https://www.youtube.com/watch?v=8iB9fNY_5Qc

Yazhi i zabawy.

Witam ponownie.

Jestem Mari Swaruu.

To jest pierwszy z serii filmów o codziennym życiu na pokładzie tajgetańskiego statku kosmicznego.

Będą one zawierać myśli, rozmowy i anegdoty, które pomogą wam wszystkim zrozumieć więcej o tym kim jesteśmy.

Ale wiele będzie udostępnionych tylko dlatego, że chcemy.

Niektóre mogą mieć głębokie przesłanie, a kilka innych może nawet być humorystycznych.

To są długie i rozległe korytarze statku kosmicznego Toleka.

1734 m długości. Dawniej krążownik wojenny, teraz przekształcony w jacht wielozadaniowy, zdolny do samodzielnego działania w kosmosie przez długi okresy czasu.

Pierwotnie zaprojektowany dla dużej załogi 1800. Dziś Toleka ma tylko około 30 ludzi na pokładzie, więc jego rozległe przestrzenie są przeważnie samotne i ciche.

Rufa od dolnej części statku główne Atrium lub główna przestrzeń życiowa.

A przechodząc obok szybu windy obok jednej z bibliotek statku, znajdziecie bardzo duże i przestronne muzeum pełne dziwnej sztuki z wielu systemów gwiezdnych, które odwiedziła Toleka.

Chociaż w dzisiejszych czasach to co w większości zawiera to artefakty z teraźniejszej kultury Ziemi jak i przeszłej.

Na końcu centralnego korytarza i przechodząc przez łukowe wejście z dwoma aniołami wygrawerowanymi w metalu po każdej stronie strzegącymi go, znajdziecie hol Centralnych Ogrodów lub salon.

Jest to szeroka przestrzeń dużego statku z dwupiętrowym wysokim sufitem, z którego zwisają stare żyrandole, z ciemnoniebieskim dywanem.

Wiele podobnych do szarych sof do siedzenia i pogawędki ze znajomymi.

Z tyłu ma fontannę z bezalkoholowym napojem sodowym, a na jego ścianach można zobaczyć szereg dużych owalnych pionowych okien patrzących na Centralny Ogród, jakieś pięć lub sześć metrów poniżej.

To miejsce jest bardzo spokojne, puste i przestronne, choć znane jest również z jego doskonałych właściwości akustycznych, i jest wyposażone w bardzo miły sprzęt muzyczny.

Ale prawie zawsze milczy.

Jeden dzień wiele miesięcy temu, może dobrze ponad rok temu, mała dziewięciolatka

Yazhi bawiła się tam sama, zanurzona w myślach i fabule, poruszająca i animując jej dwie ulubione trzy-calowe lalki o imieniu Jenny i Sophie, jej alter ego.

Poruszyła nimi mówiąc głośno, tak jakby rozmawiały ze sobą, umieszczając je wewnątrz kartonowych domów i fantastycznie zbudowanym statku kosmicznym również wykonanym z tektury, który sama zrobiła.

Była tam sama i daleko od reszty załogi, zanurzona w swoim transie, bawiąc się, robiąc odgłosy statku jej ustami, podczas gdy zgłębiała dziwne wyimaginowane światy w jej małej główce.

Yazhi, chociaż jej prawdziwe imię to Sophia Swaruu, to mała chuda i niska dziewczyna, która wkrótce, 20 marca 2023 skończy tylko 11 lat, pamięta bardzo, niezwykle dużo jej poprzednich wcieleń i w wielkich szczegółach.

Dobre, złe i brzydkie.

Tylko ona wie ile. Najwyraźniej ponad 12, co najmniej.

Więc pamięta prawie wszystko czego nauczyła się z życia jej przeszłymi wcieleniami i całe doświadczenie, które zgromadziła w ciągu nich.

Więc jest mądrą, bardzo starą duszą.

Wielokrotnie powtarzała jak pamiętanie tak dużo obciąża ją, szczególnie emocjonalnie, ponieważ ona pamięta wszystko, w tym bardzo złe rzeczy, takie jak to jak umierała za każdym razem.

Pamięta gdzie była, gdzie żyła, co tam robiła, dlaczego się śmiała i dlaczego płakała.

Jej mała dusza i ciało niosą dużo mądrości, ale także wiele smutku, jako że ona paięta niezliczone twarze imiona i wszystkich jej przyjaciół i ludzi, których znała wtedy w jej poprzednich wcieleniach. Ludzi, których widziała jak się rodzą, dorastają, mają ich własne dzieci, starzeją się i umierają.

Żyła a teraz wkółko przypomina sobie to.

Ludzi, którzy już dawno odeszli, zapomnianych w piaskach i mgły czasu.

Tęskni za nimi wszystkimi i bardzo.

Yazhi wyraziła jaki to ciężar dla niej pamiętanie tak wiele i robiła to wiele razy.

To jest ciężkie dla jej duszy.

To wprawiło w zakłopotanie wielu ludzi na całym świecie, ale głównie na Ziemi, ponieważ większość nie może zrozumieć jak taka mała dziewczynka może skrywać taką wiedzę i mądrość rzadko widzianą nawet u starszych ludzi na Ziemi, Guru lub mistrzów duchowych.

Tego dnia Aneeka poszła sprawdzić co u niej. Stała przy wejściu do salonu, obok dwóch aniołów i patrzyła cicho jak Yazhi bawiła się.

Aneeka zastanawiała się dlaczego takie stworzenie z tak dużą pamięcią i mądrością wciąż potrzebuje bawić się.
Po wszystkich zabawach dziecka dla celu nauki, gdzie dziecko włącza do jego osobowości to czego się do tej pory nauczyło podczas jego krótkiego życia, emuluje i uczy się kontrolować otaczający go świat.

Dlaczego więc stara dusza z pełną pamięcią wciąż musi zachowywać się jak dziewięciolatka.

Dlaczego tak mądra stara dusza musi bawić się, zastanawiała się, podczas gdy Yazhi bawiła się.

Aneeka nie mogła nic na to poradzić i postanowiła podejść do Yazhi aby ją zapytać.

Yazhi jak się masz.

W porządku, dzięki.

Dlaczego, odpowiedziała.

Yazhi, Yazhi, czy mogę zadać ci pytanie, powiedziała Aneeka.

Ok, tak, odpowiedziała.

Jeśli pamiętasz tak wiele ze swoich przeszłych żyć, jeśli tyle wiesz o wszystkim, czego możesz się nauczyć z prostej dziecięcej zabawy.

A Yazhi uśmiechnęła się, posmutniając trochę na twarzy, i odpowiedziała.

Bawię się, żeby zapomnieć.

Dziękuję.