Swaruu z Erry była młodą pozaziemską damą z Tajgety w Plejadach, która od grudnia 2017 do kwietnia 2020 roku była w pisemnym, na żywo i prawie codziennym kontakcie internetowym z nami, Robertem i Gosią. Była w komunikacji z nami a także z innymi ludźmi, bezpośrednio z orbity ziemskiej. Przy pierwszym kontakcie miała 17 lat. Już jej tam nie ma.
Od 2008 roku załoga Tajgety kontaktowała się z setkami ludzi na Ziemi w ramach oficjalnego programu „Pierwszy Kontakt”. Program już nie funkcjonuje. Jednak załoga Tajgetan i Swaruunian nadal utrzymują kontakt z nami, Robertem i Gosią oraz kilkoma innymi osobami, przekazując wiele aktualnych, duchowych, historycznych, naukowych i technologicznych informacji i podtrzymując przyjaźń.
INFORMACJE NIE SĄ CHANELOWANE
Po raz pierwszy w historii rasa pozaziemska dzieli się bezpośrednio tak ogromną ilością informacji. Nadszedł czas abyśmy się obudzili i dowiedzieli się więcej o otaczającej nas rzeczywistości!
Autor: ATTACHE
Opublikowano 24 lipca 2020
MAPA PREDILUWIAŃSKA – GEOGRAFIA
Yazhi: 40000 lat temu Ziemia nie miała mórz ani dużych oceanów. Jej powierzchnia była bardzo zielona, pokryta lasami i rozległymi równinami. Miała niezliczone rzeki i jeziora, gdzie dziś jest dno oceanu. W głębszych częściach znajdowały się morza śródlądowe, ale małe, jak dzisiejsze Morze Kaspijskie, i niezliczone duże jeziora. Niektóre połączone, inne nie. Definiując jedno i drugie jako słoną i słodką wodę.
Ekosystem lądowy miał inny sposób funkcjonowania, był to zupełnie inny ekosystem. Podczas gdy dziś większość tlenu na Ziemi pochodzi z mórz, wtedy pochodził z lasów, bagien i zielonych łąk, które pokrywały ponad 80% powierzchni.
Tam gdzie dziś są oceany, był ląd. Było jeszcze pięć kontynentów: Oceana, Apalachia, Tirannia, Fennoskandia i Beringia.
Kontynent Oceana był praktycznie całym obszarem dzisiejszego Oceanu Spokojnego i częściami dzisiejszego Oceanu Indyjskiego. W tym Australii.
Biegun Południowy i Biegun Północny znajdowały się w innych miejscach i odwrotnie. Co sprawiło, że Ziemia wyglądała do góry nogami. Bez oceanów i do góry nogami planeta jest prawie nie do poznania. Dzieje się tak, ponieważ bieguny zostały następnie odwrócone wraz z kataklizmem. Biegun Północny był tam gdzie dziś jest Australia, a Biegun Południowy gdzie dziś są północne stany Zjednoczone i Kanada.
Dlatego wielu naukowców uważa, że 15000 lat temu na Ziemi nastąpiło zlodowacenie. Z dowodami lodowców polarnych w Stanach Zjednoczonych, głównie w Utah lub Arizonie.
Ale patrzą tylko na starą pozycję bieguna południowego. A to co teraz jest biegunem południowym, było wtedy wolne od lodu, pokryte zielenią, mnóstwem drzew i życiem. Grenlandia miała duże centralne jezioro lub morze i była również wolna od lodu, stąd nazwa zielona ziemia (ang. green land).
Nie ma zapisów, że Ziemia cierpiała z powodu epok lodowcowych, ani że została utworzona przez jeden kontynent, jak twierdzą niektórzy ziemscy naukowcy, w dobrze znanej „teorii Pangea”. Chociaż istnieje i zawsze był ruch płyt, a wyraźnym tego dowodem jest na przykład Półwysep Indyjski, zderzający się z płytą Euroazjatycką i tworzący pasmo górskie Himalajów.
Ale w tamtych czasach Ziemia, zawierająca znacznie mniej wody, była znacznie bardziej stabilna niż dzisiaj. Na tym polega różnica w stosunku do planet wodnych, im więcej wody zawiera planeta, tym bardziej niestabilna jest jej powierzchnia. Dzieje się tak, ponieważ woda sprzyja ślizganiu się płyt tektonicznych.
Z kolei, planety z większą ilością ziemi mają większą aktywność wulkaniczną. W tym miejscu należy zauważyć, że wiele trzęsień ziemi, które dzisiaj cierpimy, jest niestety sprowokowanych.
Ale chociaż ziemia miała mniej wody, były małe morza, które sprzyjały ruchowi tektonicznemu płyt, choć w mniejszym stopniu.
Ziemia, podobnie jak reszta planet, nie ma rdzenia ani zwartego wnętrza, ale jest pełna dużych wnęk lub sklepień, podobnych do sera gruyere. Niektóre sklepienia są tak duże jak kraje na powierzchni, zaopatrzone w naturalne światło z fotoluminescencji i źródeł wulkanicznych. Niektóre są nawet nazywane kontynentami wewnętrznymi ze względu na ich rozmiar.
W tamtym czasie wnęki te były zamieszkane przez różne gatunki. Najbardziej zaawansowani byli Wolkanie, bardzo starożytna rasa wewnątrzziemska podobna z wyglądu do rasy Liryjskiej. Ale także przez różne mniejsze rasy reptylian, nie większe niż metr, i z prymitywnymi społeczeństwami. Reszta to głównie różne gatunki zwierząt, niektóre typu humanoidalnego.
Słowo Ziemia oznacza nie tylko „glebę”, ale ma również podobieństwo do Erra, drugiej planety krążącej wokół gwiazdy Tajgeta. Erra jest bliźniaczą planetą Ziemi, ponieważ przed kataklizmem obie planety były bardzo podobne.
Historia
W naszej Galaktyce, Federacja Zjednoczonych Planet przynosiła pozytywne rezultaty, a dzięki zjednoczeniu i sile jej członków równowaga była stopniowo przywracana w wielu układach słonecznych i planetach.
W Plejadach zaczęła być odczuwana atmosfera spokoju. Dając możliwość wszystkim emigrantom z Liry, którzy osiedlili się w różnych układach słonecznych gromady, aby rozwijać się jako niezależne rasy. Cywilizacje zaczęły prosperować i dla ich większej siły wkrótce potem wyłoniła się Rada Alkione. Dziś Rada wszystkich ras Plejadiańskich. Mimo to członkowie Rady Oriona nie poddali się i kontynuowali gorące polowanie.
Wkrótce po przybyciu pierwszych Lirian na Ziemię, pierwsza grupa reptylian, Usungal, przybyła w pościgu. Celem było odnalezienie i upolowanie Lirian.
Reptylianie osiedlili się na kontynencie Appalachów, tworząc swoją pierwszą bazę lub kolonię na Ziemi. Ale osiedlili się nie tylko na Ziemi, ale także na innych planetach Układu Słonecznego, w tym na niektórych wyspach Tiamat i Marsa, mimo że na tych ostatnim istniała już kolonia separatystów Modliszek z Rady Ojalu.
Nie będąc usatysfakcjonowanymi, próbowali skolonizować księżyce Jowisza, ale znaleźli niespodziankę, Karistus, którzy ich powstrzymali i nie mieli innego wyjścia jak się wycofać.
Od czasu przybycia na Ziemię, Reptylianie zaatakowali populację Liryjską do tego stopnia, że był moment, w którym gatunek został tak zredukowany, że pozostało tylko osiem kobiet.
Ale nie byli to jedyni Reptylianie, którzy przybyli. Później przyszło więcej. Wiele lat później, około 20000 lat temu, przybyła druga fala Reptylian. Wśród nich byli Drako i Alfa Drako. Reptylianie tworzyli kolonie na Ziemi i rozprzestrzeniali się po powierzchni. W końcu utworzyli całą cywilizację planetarną, Atlantydę.
Cywilizację, która miała duże miasta na wielu obszarach planety, porty kosmiczne i rozległe kopalnie, w których Lirianie byli wykorzystywani jako niewolnicy, zmuszeni do wydobywania minerałów i złota. Chociaż dowodziły różne rasy Sauroidów, w osadach istniały inne rasy lub kolonie za zgodą i współpracą rządu Atlantydy. Czyniąc Atlantydę wielorasową i wielokulturową cywilizacją.
W tamtym czasie niektórzy Lirianie byli w stanie uciec przed uciskiem Reptylian i uciekli na kontynent Oceana. Wkrótce potem przybyły tam również niektóre rasy Liryjskie z gromady Plejad, których głównym celem była pomoc.
Kolonia lub baza Oceana rozprzestrzeniała się, tworząc całą cywilizację, Lemurię. Cywilizacja złożona z Liryjskich separatystów z Atlantydy i z zamiarem stania się oporem, konfrontacją z tyranią Reptylian, i uwolnienia niewolników. Ich społeczeństwo było holistyczne, schodkowe matriarchalne, jak to jest powszechne wśród Lirian, i pod wpływem innych ras Plejadian, takich jak Solatian, Tajgetan, a później także rasy Engan, wszystkich tam obecnych.
Stolicą było MU. Szybki rozwój Lemurii i zaawansowana technologia jaką zdobyli Lemurianie, sprawiły, że stali się ważnymi rywalami o hegemonię Atlantydy.
Około 15000 lat temu Atlantyda była w pełnej okazałości, rozkwitając na całej planecie i stając się cywilizacją o wielkich wpływach planetarnych. W tym czasie Atlantyda i Lemuria stały się dwoma wielkimi Zachodem i Wschodem i wyraźnie w wiecznej walce.
ATLANTYDA, LEMURIA I TARTARIA. KARISTUS I MODLISZKI
Podczas wielkiej ekspansji rasa Liryjska przybyła do konstelacji M45, Plejad, i osiedliła się w kilku jej układach słonecznych i planetach. Nie jest jasne ilu, ale pewne jest, że dotarli do obecnie zamieszkałych. Niektórzy byliby rasą Engan w gwieździe Elektra, Solatianami w gwieździe Pleione, Elohi, znani również jako Homo Capensis w gwieździe Asterope, Hiadeanie w gwieździe Merope, Tajgetanie w gwieździe Tajgeta, Mollusc w gwieździe Atlas i Majowie w gwieździe Maja.
Dzisiaj wszyscy emigranci z Liry, którzy przybyli na M45, mają cechy fizyczne, które różnią się znacznie między rasami, co skutkuje różnorodnością ras Liryjskich, które zamieszkują dziś Plejady. Wynika to z faktu, że w ciągu kilkuset tysięcy lat DNA ulega zmianie lub modyfikacji zgodnie z osobistymi, zbiorowymi i kulturowymi doświadczeniami każdej społeczności, ponieważ wszystkie rasy Liryjskie, choć w zasadzie takie same, ulegają zmianom, które określą przebieg nowego gatunku. To ostatecznie spowoduje, że wygląd fizyczny będzie również modyfikowany wraz z upływem czasu.
Z drugiej strony, wracając do Reptylian, kiedy przybyli do tego Układu Słonecznego, pierwsi należeli do rasy Usungal i wiadomo, że założyli bazy na planecie Mars. Nie wiadomo dokładnie czy początkowo zawarli pakt o wejściu na planetę z separatystycznymi Modliszkami z Rady Ojalu, które miały tam wówczas swoją kolonię, czy po prostu ich wysiedlili.
Na Jowiszu napotkali Karistus, którzy są bardzo pozytywną i potężną rasą, a będąc w „6W”, byli po prostu poza zasięgiem. Dlatego Kabał używa dziś planety Saturn i ignoruje Jowisza, największą i najbardziej imponującą planetę w Układzie Słonecznym. Oczywiście dlatego, że nie jest ich.
Jeśli chodzi o moment, w którym przybyli na Ziemię, ścigając Lirian i prawie eksterminując Liryjskie kobiety, można to zobaczyć do dziś. Ponieważ u wszystkich ludzi, w mitochondrialnym DNA, które pochodzi tylko od matki, można zobaczyć tylko ośmiu przodków. Liczby zachowanych mężczyzn nie można dokładnie obliczyć, ponieważ DNA ojca znajduje się w jądrowym DNA, a późniejsze zawiera DNA od matki.
Nie oznacza to, że pozostało tylko osiem kobiet, ale tylko osiem kobiet mogło mieć potomstwo. Być może więcej przeżyło, ale jeśli tak, z jakiegoś powodu nie mogły się rozmnażać. W zapisach nie było śladu.
Po pierwszej fali przybyło więcej Reptylian, wśród nich Drako i Alfa Drako. Ci ostatni doprowadzili do tego, że w historii ludzkości smoki są bardzo obecne w mitach i legendach na całym świecie. Chociaż Alfa Drako byli obecni w społeczeństwie Reptylian, nie byli pod dowództwem Atlantydy, ale tylko wchodzili w interakcje z innymi Reptylianami zgodnie z ich interesami, utrzymując bardzo zamknięte społeczeństwo wśród własnej rasy. Chociaż w tym czasie Alfa Drako byli negatywni, dziś są w większości pozytywni, bardzo rzadko można już znaleźć regresywnych Alfa Drako.
Po tej drugiej fali, właśnie wtedy społeczeństwo Reptylian zaczęło się rozszerzać na Ziemi. Atlantyda nie była kontynentem, ani tylko miastem, była społeczeństwem, kulturą i nazwą stolicy tej cywilizacji. Wielkie społeczeństwo planetarne, z wpływami wszędzie, z możliwościami powietrznymi.
Po drugiej stronie planety była Lemuria lub Mu, która nie jest kontynentem. Lemuria była cywilizacją, a MU stolicą, która znajdowała się na zaginionym kontynencie Oceana, obecnie Oceania.
W przeciwieństwie do miast Atlantyckich, które były wielorasowe, miasta Lemuryjskie były bardziej przystosowane wyłącznie do rasy Liryjskiej. Chociaż większość szczątków znajduje się pod wodami Oceanu Spokojnego, nadal istnieją wpływy Lemurian w Japonii, Peru, Ekwadorze i Chile, ale jest to głównie kulturowe.
ZNACZENIE ZABYTKÓW
Wracając do starożytnej mapy Ziemi.
Niebieskie koła reprezentują najważniejsze osady cywilizacji Atlantydy. A zielone koła reprezentują najważniejsze osady cywilizacji Lemuryjskiej.
W dzisiejszym Trójkącie Bermudzkim, dawniej kontynencie Appalachów, znajdowała się stolica Atlantydy o tej samej nazwie.
Kolejne z najważniejszych miast znaleziono na dzisiejszym obszarze Bliskiego Wschodu, części północnego Iraku i Turcji. Ale było też jedno, jedno z największych miast, a jego pozostałości wciąż znajdują się. Była to część tego co dziś znane jest jako Oko Sahary w Mauretanii. Miasto znajdowało się na skraju dużego jeziora.
Ale to nie były jedyne. Były też miasta na terenach dzisiejszego Morza Śródziemnego i dużej części kontynentu amerykańskiego, zwłaszcza w centrum i na południu, takie jak Machupichu, Tiahuanaco, Tical, Chichen Itza i wiele innych. Wszystkie częścią cywilizacji Atlantydy.
Chociaż dziś mają starożytny wygląd, były wyposażone w zaawansowaną technologię. A po tylu latach problem polega na tym, że osiedliły się tam inne cywilizacje po Atlantydzie, zmieniając oryginalne konstrukcje.
Mimo to kamień użyty w tych miejscach jest trwalszy i bardziej odporny niż beton. Dlatego wszystko wydaje się być zrobione z kamienia, a to wydawałoby się prymitywne. Ale jest odwrotnie. Ponieważ znaczna część kamienia, który do dziś znajdujemy w dowolnym miejscu, takim jak między innymi Tihuanaco czy Giza, ma bardzo szczególną czystość. Ponieważ to kamień był kiedyś płynny i tam powstał. Ale nie wszystkie, ponieważ wiele razy jest to kamień kamieniołomowy, ale cięty skompresowanymi maszynami dźwiękowymi, później lewitowany antygrawitacją lub dźwiękiem. Cięcie za pomocą skompresowanego dźwięku bije cięcie laserowe, ponieważ nie generuje tak dużo ciepła.
Jedna z najważniejszych kopalń złota w tym czasie znajdowała się w południowej Afryce. I było to jedno z miejsc, w których Lirianie byli wykorzystywani jako niewolnicy do wydobywania złota. Ta informacja pojawia się w Tablicach Sumeryjskich.
Złoto jest bardzo cenne i jest używane przez wiele ras w galaktyce. Ma wiele zastosowań, ale głównie topi się w postaci krystalicznej, w stanie nieważkości, tworząc elektryczne kable transmisyjne o właściwościach nadprzewodzących w temperaturze pokojowej. Służy do technologii, statków kosmicznych, pojazdów i zaawansowanych komputerów.
Można je wydobywać w kosmosie, wydobywając je z asteroid i niezamieszkanych księżyców, ale jest rzadkie i deficytowe. Dziś w całym kwadrancie galaktycznym wciąż jest wiele operacji wydobywczych różnych ras, prawie wszystkich.
Cywilizacja Atlantydy miała również kilka lotnisk lub portów kosmicznych, jeden z głównych znajdował się w znanej obecnie Nazca.
Figury nie są rysunkami zwierząt, są mapami gwiazd. Są zaprojektowane tak aby były widoczne z góry. Każde zwierzę reprezentuje konstelację. I są tam umieszczone, aby poprowadzić statki wchodzące na planetę.
Na przykład ten rysunek:
Ogon reprezentuje portal. Jeśli policzymy palce, jest 15, 15 gwiazd reprezentujących konstelację Chango.
Na tym powyższym, rysunek nie przedstawia kolibra, ale gołębia. Wydłużony dziób wskazuje kierunek lub wektor ruchu lub podejścia. Jeśli policzymy pióra, ma 11, 11 piór. Reprezentuje konstelację Columbia.
Ten rysunek (powyżej) nie jest ptakiem, reprezentuje orła. Jeśli spojrzymy na palce, ma dziewięć palców. Reprezentuje konstelację Aquila.
Ten rysunek, na przykład (powyżej), reprezentuje mgławicę Sowy, tutaj znaną również jako Messier 97 znajdującą się w konstelacji Wielkiej Niedźwiedzicy. Twarz nie reprezentuje twarzy osoby lub istoty, ale dwa portale mgławicy Sowy.
Każda figura ma inne cechy, odnoszące się do różnych konstelacji. Wiele z tych cech znajduje się w palcach lub łapach, które nie są takie same. Liczby są bardzo starożytnym kodem gwiezdnym, używanym do dziś i mają na celu ułatwienie komunikacji między różnymi rasami. Pamiętaj, że cywilizacja Atlantydy była wielorasowa.
Zwierzęta są szlakami komunikacyjnymi statków między tymi konstelacjami. Linie łączące zwierzęta to wektory lub trasy w przestrzeni. Linie mają matematyczny związek między rysunkami. Jest to język matematyczny, który rozumie każda rasa, ale jest to matematyka o podstawie 12, która komplikuje zrozumienie dla ludzi.
Długie linie przecinające się między figurami są przeplatane pod określonymi kątami i oznaczają informacje o podejściu, takie jak wysokość, miejsca parkingowe dla statków i odległość do innych baz gwiezdnych na Ziemi, takich jak baza gwiezdna w Gizie. Geometrycznie Nazca wskazuje na Gizę.
Grube, długie linie to parkingi. Wskazując statki według wielkości lub masy lub użycia statku, takich jak statki towarowe w jednej strefie, statki robocze w innej, prywatne po jednej stronie a wojskowe po drugiej stronie. Nie ma szczegółów dokładnego miejsca, w którym powinien stacjonować każdy statek, ponieważ zostały one podane przez komputerowe wskazówki z podziemnej bazy.
Nie używano wież kontrolnych, ponieważ nie trzeba tam być w budynku. To jest ludzka interpretacja, która dyktuje lub wskazuje poziom technologii.
Kontrolerzy znajdowali się pod ziemią, tak jak są dzisiaj, a wszystko jest zarządzane za pomocą ultra-szczegółowego hologramu. Pokój pełen komputerów, umieszczonych w półkolu wokół ogromnego hologramu. Rozmiar hologramu różni się w zależności od tego czy dotyczy regionu, bazy, czy całej planety. Zoomowalny do woli.
Tak więc, każdy statek pojawia się tam podczas podejścia lub lądowania, z małymi literami wskazującymi co to jest lub jego prędkość, wektor, wysokość, szybkość wznoszenia i inne dane. Możesz ich stamtąd skierować, powiedzieć im jakie zmiany powinni wprowadzić i do jakiego dokładnie punktu powinni się udać. Dziś szczątki są nadal pod ziemią.
Innymi słowy, wszystkie te linie i rysunki są informacjami, są przewodnikami do manewrowania, pozycji, współrzędnych, wektorów ruchu i parkingów dla dużych i małych statków kosmicznych. Jak byłyby dzisiaj korytarze ruchu lotniczego dla ludzkich samolotów. I wskazówki dla pilotów do podążania na pasach startowych lotnisk. Wszystko zostało zaprojektowane tak aby było widoczne z góry. Linie i kształty zostały wykonane za pomocą drukowania wiązkami ciągnącymi statków, tej samej technologii stosowanej w kręgach zbożowych.
Kolejny z najważniejszych portów kosmicznych cywilizacji Atlantydy znajdował się na zachód od Gizy, pełen postaci zwierząt dokładnie takich jak Nazca. Było też podziemne miasto, które wspierało tę bazę gwiezdną, DUMB (głęboka podziemna baza wojskowa). Dziś są tam nadal obecne, zarówno baza, jak i figury, choć zakopane pod pustynnymi piaskami.