Swaruu z Erry była młodą pozaziemską damą z Tajgety w Plejadach, która od grudnia 2017 do kwietnia 2020 roku była w pisemnym, na żywo i prawie codziennym kontakcie internetowym z nami, Robertem i Gosią. Była w komunikacji z nami a także z innymi ludźmi, bezpośrednio z orbity ziemskiej. Przy pierwszym kontakcie miała 17 lat. Już jej tam nie ma.
Od 2008 roku załoga Tajgety kontaktowała się z setkami ludzi na Ziemi w ramach oficjalnego programu “Pierwszy Kontakt”. Program już nie funkcjonuje. Jednak załoga Tajgetan i Swaruńczycy nadal utrzymują kontakt z nami, Robertem i Gosią oraz kilkoma innymi osobami, przekazując wiele aktualnych, duchowych, historycznych, naukowych i technologicznych informacji i podtrzymując przyjaźń.
INFORMACJE NIE SĄ CHANELOWANE
Po raz pierwszy w historii rasa pozaziemska dzieli się bezpośrednio tak ogromną ilością informacji. Nadszedł czas abyśmy się obudzili i dowiedzieli się więcej o otaczającej nas rzeczywistości!
Autor: Cosmic Agency (Agencja Kosmiczna), Gosia
Opublikowano 1 września 2019
W Nawigacji Gwiezdnej opisałam jak poruszamy się używając mapy częstotliwości, a nie mapy lokalizacji. W mapach częstotliwości istotne są relacje między określonymi częstotliwościami, które mogą być traktowane jako miejsca docelowe lub lokalizacje, a nie pojęcia takie jak odległość i rozmieszczenie kierunkowe, jak w tradycyjnej mapie.
Częstotliwość jest lokalizacją, nie tylko ją reprezentuje, tak jak kropka i nazwa reprezentują miejsce na tradycyjnej mapie, jest lokalizacją samą w sobie. Ponieważ wszystko jest energią, jedyną różnicą między jednym a drugim miejscem jest jego częstotliwość. Jak już wcześniej opisaliśmy, częstotliwość lokalizacji jest wynikiem połączenia wszystkich oddziaływań energetycznych nie tylko obiektów i rzeczy w takiej lokalizacji, ale także relacji z innymi lokalizacjami ją otaczającymi, wewnątrz ciągłej zupy energii potencjalnej w postaci fal. Każdy obiekt, duży lub mały, wibruje w określonym rytmie z poziomu subatomowego, a to tempo wibracji nazywamy gęstością.
Materia jest zawsze wynikiem świadomości i jest konsekwencją świadomości. Ultra-wysokie wibracje i ultra-wysokie pole energii potencjalnej, które nazywamy eterem, nie jest niczym innym jak czystą zunifikowaną świadomością, zunifikowanym polem, z którego wszystko inne wychodzi lub z którego się manifestuje. Każdy holograficzny fragment pola zjednoczonej świadomości, eteru, ma taką samą moc jak całość i jest całością samą w sobie. Każda żywa forma, świadomość każdej osoby jest nie tylko częścią Eteru, jest ona sama w sobie eterem, definiując termin holograficzny jako coś co chociaż jest fragmentem całości, zachowuje wszystkie atrybuty i moce całości.
Wszystko w eterze działa i jest w postaci fluktuacji energii i zmian w polu, są to wzorce falowe. Każda pojedyncza fala jest określona przez grzebień i koryto poruszające się i będące w określonym tempie czasowym, nazywa się to częstotliwością. A częstotliwość fali jest określona przez ramy czasowe, które są podane przez i jako wynik świadomości obserwatora. Kiedy częstotliwość fali jest określona w określonym czasie z dodaną złożonością w matematycznie doskonały i uporządkowany sposób przez obserwatora-świadomość, nazywa się to harmonikami częstotliwości. Następuje to w wyniku powtarzającej się świadomej intencji obserwatora, wzoru myślowego wynikającego z procesu twórczej wyobraźni.
Kiedy harmoniki częstotliwości mają wystarczającą stałość-energię i są odpowiedniego typu, tworzą fale stojące, są to punkty w polu energetycznym, w których skoncentrowana część tej energii nie wchłania się ponownie z powrotem do potencjalnego pola fal energetycznych, ponieważ harmoniki częstotliwości stale zasilają ten konkretny punkt energią podaną w bardzo określonym tempie, utrzymując ją zawsze obecną i stale zasilaną. To utworzy skoncentrowany punkt energetyczny w złożonym punkcie, ten punkt nazywa się węzłem, a przy wystarczającej złożoności utworzy obiekt, który nazwalibyśmy twardą materią i w zależności od harmonicznych częstotliwości, materia utworzy obiekt. Ale jego istnienie zawsze będzie zależeć od częstotliwości i jej harmoniki, które są mu dane przez ich przyczynę: świadomość obserwatora. Definiując harmoniki częstotliwości jako uporządkowanej sekwencji impulsów w potencjalnym polu energii. Każda częstotliwość i harmoniki częstotliwości zależą od szybkości czasu. Ten czas jest wynikiem zmian w intencji i uwagi obserwatora-świadomości. Czas jest wynikiem postrzegania obserwatora-świadomości, ponieważ ożywia swoje koncepcje i idee, nadając im sekwencję, własne idee dostarczając im sensu i logiki. Czas jest percepcją określoną przez kolejność pojęć w postrzeganiu świadomego obserwatora i szybkość z jaką sekwencjonuje swoje idee. Im więcej świadomości, tym więcej pojęć może zarządzać i w wyższym tempie, ponieważ oznacza to przetwarzanie większej ilości percepcji danych, percepcja ta określi, którą gęstość istnienia może postrzegać obserwator-świadomość. Ta wyższa szybkość oznacza szybszą i bardziej złożoną harmonikę częstotliwości, którą obserwator-świadomość może stworzyć w potencjalnym polu energetycznym.
Nie ma gęstości istnienia jako takiego, nie jako rozdzielone rzeczywistości, gęstość jest wynikiem zdolności percepcji świadomości-obserwatora, szybkości z jaką może przetwarzać dane, szybkości z jaką może nadać harmonikom częstotliwości, od której zależy istnienie całej materii w postrzeganiu świadomości-obserwatora. Nie może on postrzegać niczego z wyższym tempem lub częstotliwością obiektu wynikającą z wyższej harmoniki częstotliwości niż szybkość, którą obserwator-świadomość może ożywić i zrozumieć własne postrzeganie. Im większa świadomość, tym więcej percepcji może obsłużyć, im więcej percepcji może przetworzyć, tym wyższy wskaźnik harmoniki częstotliwości może obsłużyć, co skutkuje zdolnością do uświadamiania sobie wyższej gęstości istnienia, ponieważ sfery o niskiej gęstości istnienia są wynikiem powolnych harmonik częstotliwości, a im szybciej porusza się, spowoduje to stopniowo wyższą gęstość. I jak wyjaśniono powyżej, szybkość prędkości jest podana przez świadomość-obserwatora. Oznacza to, że istnieje tak wiele gęstości istnienia jak świadomości-obserwatorów. I więcej niż jedna świadomość-obserwator może postrzegać to samo jako wynik podobnych harmonik częstotliwości każdego z nich. Podobne ale nigdy takie same, jako że ich punkt uwagi jest zawsze inny. Definiowanie punktu uwagi jako każda indywidualna świadomość-obserwator mający swój własny indywidualny strumień wzorców myślowych i percepcji, osoba, istota.
Interakcja pomiędzy poszczególnymi punktami uwagi skutkuje częściowym wyrównaniem percepcji między nimi, ponieważ łączą one wzorce będące harmonikami częstotliwości, które spowodują postrzegany zestaw skoncentrowanych węzłów lub punktów koncentracji energii w potencjalnym polu energii, które są z kolei postrzegane przez nie jako obiekty materialne, które tworzą ich wspólny “świat zewnętrzny”. Każda indywidualna świadomość-obserwator-osoba lub istota tworzy zarówno osobistą rzeczywistość jak i zbiorową rzeczywistość, w wyniku połączenia osobistych harmonik częstotliwości z harmonikami innych, tworząc zbiorowo inne harmoniki częstotliwości, gdzie węzły lub punkty skoncentrowanej energii tworzące twardą materię są wynikiem połączenia osobistej częstotliwości percepcji z częstotliwością innych.
Każda świadomość-obserwator nada polu swoje własne harmoniki częstotliwości, które z kolei będą oddziaływać z tymi innych tworząc zupę częstotliwości. Kiedy osobiste harmoniki częstotliwości łączą się z innymi, zmieni to ich naturę, harmonik, z dynamiką interakcji falowej zwaną destrukcyjną interferencją i konstruktywną interferencją, kiedy więcej niż jeden obserwator-świadomości ma te same harmoniki częstotliwości, doda to siłę węzłowi lub skoncentrowanemu punktowi energii wspólnej dla obu konstruktywnych interferencji. Ale kiedy ich harmoniki są różnej częstotliwości, to zmniejszy to energię daną węzłowi lub całkowicie ją anuluje, rozpuszczając ją. Wszystkie harmoniki częstotliwości łączą się aby ustawić nowe węzły lub skoncentrowane punkty energii, które są wynikiem matematycznych interakcji między destrukcyjną interferencją a konstruktywną interferencją, w której ilość energii każdej z nich łączy się w celu zmniejszenia lub zwiększenia mocy danej każdemu pojedynczemu węzłowi lub punktowi koncentracji energii, powodując połączoną manifestację lub postrzegany wspólny świat zewnętrzny.
Kiedy osoba lub istota, obserwator-świadomość ma określoną myśl lub myśl-dynamikę, jest to również częstotliwość wynikająca z harmoniki procesu częstotliwościowo-dynamicznego opisanego powyżej. Kiedy poświęca się temu konkretnemu procesowi myślowemu wystarczająco dużo uwagi-energii, wynikowa częstotliwość osoby automatycznie dopasuje się do częstotliwości postrzeganego obiektu lub sytuacji, o której myśli, nazywa się to Prawem Luster i rządzi tym wszechświatem. Równe częstotliwości przyciągają się nawzajem, ponieważ są takie same, są jednym i tym samym, więc częstotliwość myśli równa się rzeczy lub sytuacji w umyśle jednostki, a to równa się postrzeganemu zewnętrznemu przedmiotowi i sytuacji, ponieważ nie ma zewnętrznych przedmiotów lub sytuacji jako takich, ponieważ wszystkie znajdują się w tym samym potencjalnym polu energetycznym zupy harmonik częstotliwości, jak te same wzorce myślowe indywidualnego i zbiorowego postrzegania świadomości-jednostki tworzące to wszystko. Myśl jest przedmiotem i myśl jest sytuacją lub sytuacjami, bez różnicy! Nie ma świata zewnętrznego dla was. Jesteście tym, który ma to wszystko w swoim umyśle, tworzycie to wszystko, zarówno zbiorowo jak i indywidualnie! Nazywacie to prawem przyciągania.
Świat zewnętrzny jest odbiciem waszego wewnętrznego świata a jedynym sposobem na zmianę waszego zewnętrznego świata jest najpierw zmiana waszego wewnętrznego świata.
Kiedy świadomość jest zmniejszona, podobnie jest i percepcja, oznacza to, że mniej informacji i mniej energii jest wytwarzane i przetwarzane przez obserwatora świadomości, przekłada się to na mniej szczegółów i mniej informacji, a to oznacza sferę istnienia o niższej częstotliwości, ponieważ niższe mają mniej szczegółów i wolniejszą częstotliwość w swoich harmonikach. Im wyższe sfery czy gęstości, tym więcej szczegółów stopniowo dodaje się do percepcji obserwatora-świadomości i to może być przetwarzane wykładniczo szybciej, podobnie jak harmoniki, ponieważ tempo jest również wykładniczo szybsze. Jednostka nie może przetwarzać więcej niż określoną ilość danych przekazanych jej przez jej świadomość i może przetwarzać dane tylko w określonym czasie, wprost proporcjonalnym do tej świadomości. Świadomość jest liczbą rzeczy, idei i przedmiotów, które obserwator świadomości może przetwarzać i interpretować, a wszystkie są falami stojącymi wynikającymi z częstotliwości i ich harmoniki w potencjalnym polu energii, które nazywa się eterem, a z kolei jest obserwatorem-świadomością, zbiorowo i jako holograficzny kawałek-indywidualność.
Oznacza to, że im wolniejsza jest gęstość lub sfera, tym mniej detali w niej zawartych, a postrzeganie świadomości-obserwatora jest zmniejszone, tak samo jak jego uwaga-energia i tak samo postrzegany czas potrzebny do przekształcenia myśli w postrzegany materialny obiekt lub sytuację.
W miarę jak świadomość obserwatora-świadomości rośnie, jego zdolność do postrzegania i przetwarzania większej ilości szczegółów powoduje szybsze tempo manifestacji, co z kolei powoduje percepcję-doświadczenie wyższej gęstości sfery istnienia.
Postrzegany obiekt stały to koncentracja fal stojących w polu, które są w mniej lub bardziej stałym tempie, dając świadomości-obserwatorowi wyobrażenie percepcję-ideę stałej rzeczy materialnej. Sytuacja jest to połączenie harmonik częstotliwości w procesie dynamicznym z określoną szybkością częstotliwości w ramach czasowych podanych przez obserwatora. Jest to dynamiczna interakcja zarówno idei-percepcji, jak i postrzeganych-stałych obiektów w czasie. Sekwencja harmonik częstotliwości oddziałujących ze sobą z matematyczną precyzją.
Te matematyczne interakcje definiują długości fal i częstotliwości w sferze istnienia, a także definiują dokładne częstotliwości w polu energii. Nie ma znaczenia jako takie, ponieważ to wszystko to postrzegane fale stojące, skoncentrowane punkty energii lub węzły w polu energii potencjalnej zwanej eterem. I jak wyjaśniono powyżej, eter jest zupą świadomości.
Te specyficzne częstotliwości matematyczne i ich interakcje ze sobą tworzące połączoną zbiorową harmonikę częstotliwości w polu energii eteru, możemy nazwać lokalizacją, miejscem, specyficzną interakcją i rozmieszczeniem stojących fal energetycznych, które nazywamy materią, a które później interpretujemy z naszą świadomością-percepcją jako zakątek w mieście, na przykład z latarniami, bocznym chodnikiem, budkami telefonicznymi, hydrantami przeciwpożarowymi i każdym innym szczegółem. Oznacza to, że pojazdy i ludzie przechodzący w tym konkretnym rogu są również wzorcami energii w polu z ich własnymi oddziałującymi harmonikami o częstotliwości w wiecznej i ciągłej interakcji między nimi wszystkimi w określonym tempie czasu określonym przez i jako wynik zarówno indywidualnego jak i zbiorowego tempa świadomości każdego obserwatora-świadomości zamieszkującego tak konkretną sferę.
A te specyficzne częstotliwości, które są dokładne i nigdy nie są równe innym, są interpretowane jako dokładne miejsce w przestrzeni i czasie. Dokładne harmoniki częstotliwości tej lokalizacji zakątka są tym czego możemy użyć do nawigacji statku kosmicznego. Lokalizacja i jej harmoniki częstotliwości mogą być tak małe jak atom lub tak duże jak można sobie wyobrazić, dodając złożoności w miarę jej rozwoju. Tak więc, dokładne harmoniki częstotliwości planety, na przykład, w zupie energii potencjalnej, którą nazywamy eterem, a zewnętrznie nazywacie kontinuum czasoprzestrzeni, to jej dokładna lokalizacja na mapie gwiezdnej, a także dokładne dane, które wprowadzimy do komputera nawigacyjnego naszego statku aby ustalić nasz cel.
Wszystkie częstotliwości i wszystkie ich harmoniki są i mogą być interpretowane jako lub z wartościami liczbowymi i są matematycznie obserwowalne i przewidywalne za pomocą odpowiednich równań. To dodaje element przewidywalności dla pola energetycznego zawierającego manifestowane obiekty i sytuacje. Oznacza to, że gdy rozumiemy matematycznie przewidywalne interakcje między tymi obiektami i sytuacjami wewnątrz potencjalnego pola energetycznego, możemy rzeczywiście przewidzieć przyszłość.
Zrozumienie tych matematycznych interakcji i zależności między częstotliwościami i ich harmonikami będzie stanowić mapę częstotliwości, która może być małą mapą częstotliwości, jako energetyczny plan małej lokalizacji, lub może być tak duża jak mapa gwiazd częstotliwości, aby prowadzić statki przez kosmos.
Mapa częstotliwości jest numeryczną interpretacją interakcji między falami w potencjalnym polu energetycznym lub eterze, i może być lokalizacji lub może być sytuacji, jak również, lub połączone! Zasadniczo jest to mapa eteru lub mapa eteryczna.
Przedmioty są związane z sytuacjami, które mogą być również okolicznościami. Istnieją one w określonym kontekście w danej dziedzinie. Ten specyficzny kontekst jest unikalny i jest reprezentowany za pomocą wartości liczbowej. Może reprezentować sytuację-miejsce w dowolnym kontekście, przeszłości teraźniejszości lub przyszłości, ponieważ wszystkie są konstrukcjami matematyczno-częstotliwościowymi. Nie ma przeszłości teraźniejszości lub przyszłości, są tylko harmoniki częstotliwości w polu, a zatem odtwarzalne!
Jak opisano powyżej, wszystko co należy zrobić, to odtworzyć dokładnie te same harmoniki częstotliwości sytuacji, która ma być odtworzona, zwane również miejscem docelowym, i dotrzesz tam, ponieważ ta częstotliwość nie reprezentuje tylko miejsca docelowego, jest to miejsce docelowe, jak opisano powyżej.
Obszar lub miejsce, do którego dotrzemy, nasz cel, jest tym co nazywam kontekstem, i jest wynikiem wszystkich interakcji wszystkich częstotliwości tam, wraz ze wszystkimi ich harmonikami i ich związkami między nimi. Możemy teraz przedstawić cały kontekst jako złożony ciąg matematycznych interakcji, im bardziej złożony tym więcej szczegółów. Możemy reprezentować stałą, nie animowaną scenę z numerycznymi wartościami częstotliwości ustawionymi w matematycznym wzorze siatki, który jest energetycznym i częstotliwościowym planem tej sceny oraz matematycznie precyzyjną migawką tego lub jakiegokolwiek innego zdarzenia. Byłoby to statyczne przedstawienie kontekstu jako Zdjęcia. Każdy szczegół minuty w scenie lub “fotografii” jest reprezentowany za pomocą odpowiedniej wartości częstotliwości matematycznej jako seria liczb w układzie siatki. Reprezentowałoby to scenę lub kontekst płaskiej fotografii 2W. Dodając więcej szczegółów w postaci liczbowych interakcji i wartości możemy stworzyć złożoną scenę 3W lub trójwymiarową lub kontekst. Pełną ultra-szczegółową reprezentację kompletnej sytuacji, migawka stała w czasie i przestrzeni.
Następnym krokiem jest dodanie sekwencji tych ultra-szczegółowych migawek kontekstowych 3W animowanych numerycznie i matematycznie za pomocą zestawów interakcji między nimi zgodnie z harmonikami każdej częstotliwości, które tworzą szczegóły zdarzenia i obiektów oraz ich interakcji, dając im animowaną sekwencję.
Ta scena lub kontekst jest punktem odniesienia w czasie i przestrzeni, którego możemy użyć jako celu. Ponieważ każda sekwencja zdarzeń zachodzących w każdej scenie-kontekście jest matematycznie precyzyjna, wykonując dokładne równania znane nam, możemy użyć tego do obliczenia zdarzenia, które jeszcze się nie wydarzyło. Kiedy kontekst sceny jest zlokalizowany i z niewielką liczbą szczegółów w postaci częstotliwości i ich harmonik, a także matematycznych zależności między nimi, możemy matematycznie obliczyć co stanie się dalej z dużą precyzją, ale gdy dodamy więcej danych, kontekst sceny będzie potrzebował coraz większej mocy obliczeniowej aby móc przewidzieć wynik, ponieważ zmienne również zwiększają się wykładniczo.
Proces ten nazywamy obliczeniami zdarzeń w polu kwantowym.
Korzystając z tego procesu, możemy również tworzyć kompletne sytuacje matematyczne o częstotliwości, które mogą być zaprojektowane tak aby pasowały do prawdziwej sceny lub były łączone w rzeczywisty kontekst zaczerpnięty ze świata zewnętrznego. Literacko splatając obiekt, sytuację, osobę lub statek kosmiczny w to pole. Możemy też odjąć jedno. Jedyne co musimy zrobić, to dopasować częstotliwości i dynamikę ich harmonik do nowych.
Możemy również splatać obiekt, osobę, statek lub praktycznie wszystko z jednego rzeczywistego kontekstu-sytuacji w inną inną rzeczywistą sytuację kontekstową. W tej sytuacji musimy zmienić częstotliwość pierwszej sytuacji lub obiektu, aby dopasować ją do otrzymującej lub docelowej. W przypadku włożenia obiektu w inny rzeczywisty kontekst-sytuację, dokładna matematyczna zależność między harmonikami częstotliwości nie musi być precyzyjnie spleciona, jak w przypadku włożenia sytuacji w inną. Po włożeniu nowego obiektu automatycznie zmieni całą energiczną dynamikę całej sceny. Z punktu widzenia obserwatora, który obserwuje scenę, obiekt pojawi się po prostu znikąd. Reakcje świadomości-obserwatorów są częścią regulacji częstotliwości obecności nowego obiektu.
Wszystkie te obliczenia wymagają bardzo dużych ilości, w bilionach bilionów precyzyjnych operacji matematycznych zachodzących z szybkością nanosekundy. Nie trzeba dodawać, że wymaga to bardzo zaawansowanych i potężnych komputerów, które nie działają już przy użyciu języka binarnego i aby to osiągnąć, wykonują obliczenia z wykorzystaniem prawdopodobieństw w polu kwantowym, używając kilku milionów akceleratorów nanocząstek wewnątrz rdzenia każdego procesora.